Konar yüreğime isminizle bir ışık.
Açık pencereme yürür bir deli rüzgâr.
Öper, binbir hazzı, bu duyguda sarmaşık;
Sevince ürperir, ışıl ışıl sabahlar.
Gün günü sürerken, gönül hasret kuşunda,
Dost öpüşler girer rü’yâlarıma birden.
Derinden duyarım her günün doğuşunda:
Yine başlıyoruz.. bıraktığımız yerden.
Ne bugün telâşı, ne dünün karanlığı,
Bu şafakta yalnız, yüzünüz gülümsüyor.
Yüzünüz ki siler, bütün hükümranlığı;
Yüzünüz kibir ruh; yüzünüz kibir akkor!
Sanki mahmûr açar gözlerini her ânım,
Sarhoş sükûnunda güzelliğiniz güler.
Ufuklar öpüşür okununca fermânım:
Ve gökçe bilenir uğrunuzda süngüler.
Konar yüreğime isminizle bir ışık.
Açık pencereme yürür bir deli rüzgâr!
Bilmem ki ezelden böyle miydi sarmaşık;
Böyle serin miydi, dünyâmızda sabahlar? !
A. YAĞMUR TUNALI
(Hisar 1979)
Editör: Yakup Icik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder